Z okazji pierwszego wydania gazetki szkolnej  przeprowadziłyśmy dla Was wywiad z panią Marią Janowską, emerytowaną nauczycielką naszej szkoły, która opowiedziała  nam o swojej pracy.

Z. Zaremba: Jakiego przedmiotu Pani uczyła?

M. Janowska: Jak zaczynałam pracować w Karsiborze, jak zostałam przyjęta do pracy, to byłam wychowawczynią pierwszej klasy. Czyli na początku uczyłam pierwszą klasę i miałam 17 uczniów. Z pierwszej klasy się najwięcej pamięta, jak się zaczynało pracować.

M. Gruchała: A czy  później Pani jeszcze czegoś uczyła?

M. Janowska: Tak, później uczyłam geografii i zajęć praktyczno-technicznych. Taki przedmiot był. Uczyłam się go w Gorzowie Wielkopolskim. W międzyczasie uczyłam jeszcze biologii. Później pracowałam w bibliotece, prowadziłam kurs biblioteczny. Poza tym prowadziłam jeszcze przegląd czystości, stanu higieny w klasie, coś takiego było. Ja jako młoda nauczycielka ukończyłam kurs sanitariuszek w Poznaniu, w czasie wakacji. Trzeba było prowadzić szkolenie, jak udzielić pierwszej pomocy. Taki kurs, by przygotować dzieci, jak się zachować przy złamaniach, przy skaleczeniach. Uczyłam, jak bandażować rany, jak zakładać opaskę uciskową. Jak uczyłam biologii, to trzeba było jeszcze prowadzić kółko biologiczne. Za szkołą było pole, nie było boiska. A ja  na polu z młodzieżą grządki zrobiłam. Dzieci sadziły  tam warzywa, później pielęgnowały je,  żeby umiały coś robić. Jak prowadziłam koło krajoznawczo-turystyczne, to mieliśmy sprzęt do obserwacji. Był wiatromierz, zrobiłam zegar słoneczny. Koło krajoznawczo-turystyczne prowadziłam raz w miesiącu. Były różne konkursy, żeby dzieci zdobyły jakieś nagrody. Musiały ćwiczyć: slalom rowerowy, wiadomości na temat Ziemi Wałeckiej i moja szkoła zdobywała tam pierwsze, drugie albo trzecie miejsce. Zawsze wracaliśmy      z nagrodami. Są z tego dwie albo i nawet trzy kroniki. Uczennice nawet teraz wspominają, jak to z panią było dobrze, bo pani jeździła z nami na wycieczki. Wspominają to. To wszystko były zajęcia dodatkowe. Po śmierci męża byłam dyrektorką szkoły.  Nie garnęłam się do tego, żeby kimś rządzić, tylko najlepiej rządzić sobą, ale zostałam dyrektorką. Jak już potem utworzyła się szkoła gminna, było więcej tych obowiązków, bardzo się stresowałam  i powiedziałam, że  ja nie chcę. Potem przyszedł pan  Chojnacki i objął za mnie to stanowisko dyrektora gminnego. Ja miałam trójkę dzieci, które trzeba było wychować,   a tu trzeba było wyjeżdżać,  zakres obowiązków dyrektora się zwiększył. Tak więc to nie było dla mnie.

M. Tomaszewska: To ile lat Pani pracowała w szkole?

M. Janowska: Trzydzieści lat pracowałam, właściwie trzydzieści trzy, ponieważ była taka okazja i plan, że  po ukończeniu pięćdziesięciu lat życia i trzydziestu latach pracy można było przejść na emeryturę, ale ja jeszcze trzy lata pracowałam              w bibliotece. Czyli razem trzydzieści trzy lata.

M. Szczechowska: Czy zawsze Pani chciał uczyć w szkole,  czy miała Pani inne marzenia ?

M. Janowska: Jak już zaczęłam pracę w szkole, to zaczęło mi się podobać. Tak się złożyło, inne czasy były, inne warunki .

 Z.Zaremba: Czy Pani zdaniem zawód nauczyciela jest trudny?

M. Janowska: Trzeba mieć cierpliwość, poza tym trzeba mówić prawdę. Moim zdaniem uczniowie patrzą na nauczyciela, jak on się zachowuje. Jak kłamie, to tego zaufania już nie ma.

M. Tomaszewska: Co Pani najbardziej lubiła w swojej pracy?

M. Janowska: Wszystko, co trzeba było robić, to trzeba było lubić. Zaczęłam pracować w ciężkich warunkach, bo nie było szkoły jak teraz, dzieci musiały pieszo chodzić . Z Golc to dzieci pieszo przychodziły albo rowerami.

M. Tomaszewska: Co uczniowie kiedyś robili na przerwach?

M. Janowska: Mieli wolność. Chodzili, biegali po podwórku. Na przerwie nic się nie zmieniło.

M. Szczechowska: Czy często było organizowane wycieczki lub dyskoteki?

M. Janowska: Tak, organizowane były kolonie. Dzieci przyjeżdżały ze Śląska i tutaj ja byłam wychowawczynią kolonii. To wtedy, kiedy byłam kierownikiem szkoły. Miałam grupę dziewczynek. Były bardzo fajne. Mówiły: ,,Proszę pani, my jesteśmy z miasta. Nigdy nie widziałyśmy wschodu słońca. Wstaniemy tak razem. Czy możemy tak raz wstać o piątej              i zobaczyć?’’ Ja się zgodziłam. Jakie były zadowolone, że widziały wschód słońca.

M. Szczechowska: Gdyby Pani nie mogła być nauczycielką, to kim by Pani została?

M. Janowska: Podobało mi się jeszcze pielęgniarstwo. Ja mam cierpliwość i mnie  po prostu nie przeraża  krew. Ja bym mogła robić opatrunki. Kto wie, czy nie byłabym pielęgniarką . Jak mieszkałam w starej szkole, dziecko mi zachorowało na zapalenie płuc w czasie zimy. Lekarza mąż przywiózł i zbadał, że ma zapalenie płuc. Na dole mieliśmy jeden pokój i kuchnię, zimno, a na strychu był drugi, nasza sypialnia. Nie było  żadnego ocieplenia i po schodach na strych  nosiliśmy to dziecko po kąpieli, do góry. Lekarz powiedział, że trzeba zastrzyki dawać, to ja sama swojemu dziecku dawałam te zastrzyki, bo się nauczyłam w tym Poznaniu. Myślę, że  byłaby dobra pielęgniarka ze mnie

M. Gruchała: Słucha się Pani z ogromną przyjemnością,. Bardzo serdecznie dziękujemy za rozmowę.

(Wywiad przeprowadziły Małgorzata Szczechowska, Zuzanna Zaremba i Milena Tomaszewska. Rozmowie przysłuchiwała się opiekunka gazetki Magdalena Gruchała.)

     Serdeczne pozdrowienia dla najlepszej klasy 8a. Będę za Wami tęsknić.                                                   

                                                            M. Gruchała

      Pozdrawiam serdecznie całe grono pedagogiczne

                                                           Kamila Armuła

     Członek gangu Rodrigueza pozdrawia cały Gang Rodrigueza

          Pozdrawiam moich przyjaciół.               

                                                B.N

     Pozdrawiam mamę, tatę i rodziców          

                                                           Oliwia

Pozdrawiam moje agresory i rodzinkę                  

                                                                W.K

     Weronika pozdrawia Agatę modelkę.

                                         PS  Widzimy się wieczorem

Pozdrawiam mamę, tatę i rodziców.

                                                      Michał Matusiak

      Pozdrawiam Nauczycieli, Dyrekcję oraz Sprzątaczki      i Pana Zdzisia.                           

                                                            W.S

     Tomasz pozdrawia Alvaro!

     Pozdrawiam mamę, tatę i rodziców i jeszcze psa, królika i rybki.

                                                          Filip Łukasik

      Pozdrawiam klasę VI.    

                                                   Anonim                  

Zosia pozdrawia Kasiela.                                                 

 Alvaro ciepło pozdrawia Tomasza.

 Pozdrawiam Panią Monikę Plich 

                                                        Kaja

     Sasha pozdrawia wszystkich.

 Pozdrawiam mamę, tatę, babcię, ciocię, kota i brata.

                                                           Laura Bania

Pozdrawiam siebie.

                                  Stanisław Guminiak